Namaste!

Met dit woord worden wij sinds enkele dagen overal begroet. We zijn in Nepal! Na een goede reis via New Delhi zijn we zondagochtend vroeg aangekomen in Kathmandu, de hoofdstad. Van het reizen waren we erg moe geworden en dus hebben we in ons hostel eerst gebruik gemaakt van ons bed. Na een uurtje slapen onszelf uit bed gehesen en met slaap in de ogen zijn we Kathamandu in gegaan. Kathamandu is de grootste stad van het land met ongeveer een miljoen inwoners en soms lijkt het alsof allen een miljoen dezelfde kant uit moeten, zo druk is het hier op straat. Bewegen door de straten van Kathamandu is dan ook het best te vergelijken met een spelletje Super-Mario voor volwassenen; overal rijden scooters, motoren, auto's, bussen, fietsers en voetgangers kris-kras door elkaar en de truc voor ons is om hier zonder kleerscheuren tussendoor te springen, daar moeten we even heel erg aan wennen. Te meer omdat de enige verkeersregels hier toeteren en links rijden lijken te zijn, verder mag alles.

We zijn onze kennismaking met de stad begonnen in Thamel, een toeristische wijk vlakbij ons hostel. Authentiek is hier niets maar ze verkopen er goed eten en daar waren we naar op zoek. Daarna het echte Kahmandu in, naar de oude stad. Daar hebben Durbar Square (Koningsplein) bezocht, een oud tempelcomplex. De grote aardbeving in 2015 heeft hier verschrikkelijk huisgehouden en dat is nog duidelijk te zien. Hoewel de overgebleven tempels er imposant uit zien, zien we ook veel puin en gebouwen die met veel pijn en moeite overeind worden gehouden en waarvoor elke zucht wind er zomaar een te veel zou kunnen zijn. Aan de rand van het plein is een klein museumpje opgericht waar we onder andere een aantal "eartquake stories" van kinderen hebben gelezen, indrukwekkend. Daarna hebben we nog een korte wandeling gemaakt over een Nepalese markt waarna we lekker hebben gegeten en vroeg naar bed zijn gegaan.

De volgende dag zijn we begonnen op een plek waar Mandy al maandenlang naar uitkeek, Swayambhunath oftewel Monkey temple. De naam spreekt voor zich: een tempel (officieel is het een centrum voor Boeddhistische geleerdheid) met apen. Reden voor Harm om deze ronde even over te slaan maar toen we aankwamen en er eigenlijk geen aap te zien was, besloten we om samen verder te gaan. De tempel ligt op een heuvel waarvoor 300 traptreden moeten worden bedwongen. Hoe hoger we kwamen hoe meer gezelschap we kregen van apen. Na een systeem te hebben bedacht waarbij Mandy als een soort buffer fungeerde tussen Harm en de apen hebben we het bezoek samen kunnen afmaken. Gelukkig maar want het centrum is prachtig. Overigens waren we aan het einde van ons bezoek nog bijna getuige van een vechtpartij tussen mens en aap. Een Amerikaanse toerist vroeg Harm een foto te maken, terwijl de foto werd gemaakt ging een aap ervandoor met het water van de Amerikaan. Die gaf zich niet zomaar gewonnen en griste het water uit de hand van de aap. De boze aap trok de Amerikaan letterlijk aan zijn jasje en wierp nog een angstaanjagende blik toe. We, en met name Harm, hebben het centrum toen maar snel verlaten.

Daarna naar Boudhanath, een Tibetaanse geloofsgemeenschap waar een van de grootste tempels van Nepal te vinden is. Met de vele Tibetaanse monniken om ons heen kregen we even het gevoel in Tibet te zijn, wat hier hemelsbreed overigens niet ver vandaan is. We zijn de dag geëindigd bij Pashupathinath. Dit is wederom een tempelcomplex maar er gebeurt hier meer dan alleen bidden en mediteren. Hindoes komen hier massaal naartoe om hun doden te cremeren. In het verleden lieten weduwen zich zelfs samen met hun overleden man verbranden maar dat is nu verboden. Toen wij bij de tempel aankwamen, zagen we aanvankelijk alleen lege, verlaten gebouwen en het had niet veel gescheeld of we hadden rechtsomkeert gemaakt. We besloten nog één straatje in te slaan en toen kwamen we eindelijk uit bij de rivier. Er vonden twee crematies plaats die wij van dichtbij hebben gezien. Het is al met al een even luguber als indrukwekkend tafereel, zeker als je je bedenkt dat 100 meter verder kinderen spelen in dezelfde rivier als waar de as wordt ingeschoven. 's Avonds hebben we het luchtig gehouden en hebben we voor Nepalese begrippen duur gegeten.

Vandaag hebben we koningssteden Bhaktapur en Patan bezocht. Beiden liggen vlakbij Kathmandu. We kunnen uiteraard veel vertellen over de dag en wat hebben beleefd maar kort gezegd hebben we vandaag drie dingen gezien: tempels, tempels en nog eens tempels. Met name die in Bhaktapur zijn erg mooi en bovendien is dit een gezellig stadje waar de tijd stil heeft gestaan. Aan het einde van de middag waren we uitgetempeld en zijn we teruggegaan naar Kathmandu. Morgen staan we vroeg op en nemen we de bus naar Pokhara. Daar gaan we kennismaken met de Himalaya!

Groetjes Harm en Mandy